ای کهن بوم و بر، چه سخت است تمام آن حسی که در دلم از تو و از عشقی که به تو دارم بر زبان رانم.

 

امیدوارم ایزد مهربان فرصتی دهد تا بتوانم آن چه تاکنون در راه خدمت به مردم این مرزوبوم، قادر به انجامش نبوده ام عملی سازم.

 

از قرعه نیکوی این حقیر، خدمت رسانی به کودکان نصیب من گردیده، تا با درمان این زیبا ترین آفریده های خداوندی، شادی را به دل خود تقدیم دارم. زیرا هرخنده ای که برلبان زیبای کودکی می نشیند و باری از دوش نحیف پدر و مادری برداشته می شود شادی درونی عجیبی برایم به وجود می آورد.

 

از آن جایی که کودکان آینده سازان جهان و ایران ما هستند، تلاش در جهت رفاه حال این قشر، انبوه سعی مضاعف، برنامه ریزی و تمهید های گسترده ای می طلبد.

 

از کردگار بی همتا می خواهم مرا به حال خود رها نکند و به آرزوهایی که در سر داریم برساند و از درگاهش خدمت رسانی و در نهایت شادی روزافزون همه انسان ها به ویژه مردم نجیب ایران عزیزمان را خواهانم.

 

همچنین از همه مردم به ویژه جامعه (علمی و دانشگاهی، درمانی، پزشکی و پرستاری، رسانه ای و فرهنگی) و پدر مادر ها می خواهم مرا یاری رسانند تا همچون بال های پرتوان هم باشیم و در کنار یکدیگر، آینده ای زیبا برای کودکانی که دوستشان داریم رقم بزنیم.

 

حسین شهریاری

متخصص کودکان