اسکلت یک کودک. کودک چه نوع استخوانی ندارد

بخیه ها بین استخوان های قوس (جارو ، تاجی ، اکسیژن) تشکیل نشده و فقط از 3-4 ماه زندگی شروع به بسته شدن می کنند. لبه های استخوان ها یکنواخت هستند ، دندان ها فقط در 3 سال زندگی کودک تشکیل می شوند. تشکیل بخیه ها بین استخوان های جمجمه تا 3-5 سال عمر به پایان می رسد. رشد درز پس از 20-30 سال آغاز می شود.

 

فونتانل های جمجمه یک نوزاد

 

مشخصه ترین ویژگی جمجمه نوزادان وجود فونتانل ها (بخش های غشایی غیرمستقیم غده جرثقیل) است که به دلیل آن جمجمه بسیار الاستیک است ، شکل آن می تواند در طول عبور از سر جنین از طریق کانال تولد تغییر کند.

 

فونتنل بزرگ در محل تلاقی بخیه های کرونر و ساژیتال قرار دارد. اندازه آن از 1.5x2 سانتی متر تا 3/3 سانتی متر هنگام اندازه گیری بین لبه های استخوان ها است. فونتنل بزرگ معمولاً در سنین 1 تا 5 سال بسته می شود (اکنون اغلب در ماه 9-10th زندگی).

 

فونتنل کوچک در بین استخوانهای بیضه و پاریتال واقع شده است ، تا زمان تولد در 3/4 نوزادان سالم تمام مدت بسته می شود و در حالت دیگر تا پایان 1-2 ماه زندگی بسته می شود.

 

فونتنل های جانبی (اسفنوئید قدامی و ماستویید خلفی) در نوزادان تمام مدت در بدو تولد بسته می شوند.

 

ساختار جمجمه یک نوزاد

 

قسمت مغز جمجمه از نظر حجم به طور قابل توجهی بزرگتر است (در یک نوزاد 8 بار و در بزرگسالان تنها 2 بار). مدارهای نوزاد متولد شده گسترده است ، استخوان جلو از دو نیمه تشکیل شده است ، قوسهای فوقانی بیان نشده اند ، سینوس فرونتال تشکیل نمی شود. فک توسعه نیافته است ، فک پایین از دو نیمه تشکیل شده است.

 

جمجمه تا 7 سال به سرعت رشد می کند. در سال اول زندگی ، افزایش سریع و یکنواخت در اندازه جمجمه رخ می دهد ، ضخامت استخوان ها 3 برابر افزایش می یابد ، ساختار استخوان های طاق جمجمه شکل می گیرد. در سن 1 تا 3 سالگی ، نقاط استخوانی ادغام می شوند ، بافت غضروف به تدریج با استخوان جایگزین می شود. در سال دوازدهم میلادی ، نیمی از فک تحتانی با هم رشد می کنند ، در سال 2 - 3 ، به دلیل تقویت عملکرد عضلات ساکن و تکمیل فوران دندان های شیری ، رشد جمجمه صورت افزایش می یابد. از 3 تا 7 سال ، پایه جمجمه به طور فعال رشد می کند و تا سن 7 سالگی رشد آن به طور اساسی پایان می یابد. در سن 7-13 سالگی ، جمجمه آهسته تر و به طور مساوی رشد می کند. در این زمان ، تلفیق قسمت های جداگانه استخوان های جمجمه به پایان می رسد. در سن 13-20 سال ، عمدتا قسمت صورت جمجمه رشد می کند ، تفاوت های جنسی ظاهر می شود. ضخیم شدن و پنوماتیک شدن استخوان ها اتفاق می افتد که منجر به کاهش جرم آنها می شود.

 

ستون فقرات نوزاد

طول ستون فقرات در یک نوزاد 40٪ طول بدن وی است و در 2 سال اول زندگی دو برابر می شود. با این حال ، بخش های مختلف ستون فقرات به طور یکنواخت رشد می کنند ، بنابراین ، در سال اول زندگی ، ناحیه کمر با سرعت بیشتری رشد می کند ، کوکسیژل کندترین سرعت است.

 

در نوزادان ، اجسام مهره ها و همچنین فرآیندهای عرضی و نخاعی نسبتاً ضعیف ایجاد شده اند ، دیسک های بین مهره ای نسبتاً ضخیم تر از بزرگسالان هستند ، بهتر از آنها خون تهیه می شود.

 

ستون فقرات یک نوزاد متولد قوس ملایم ، مقعر در جلو است. خم های فیزیولوژیکی فقط از 3-4 ماه شروع به شکل گیری می کنند. لوردوز گردن رحم پس از شروع کودک شروع به نگه داشتن سر خود می کند. هنگامی که کودک شروع به نشستن (5-6 ماه) می کند ، کیفوز قفسه سینه ظاهر می شود. لوردوز کمر بعد از 6-7 ماه ، هنگامی که کودک شروع به نشستن می کند ، شروع می شود و بعد از 9-12 ماه ، هنگامی که کودک شروع به ایستادن و راه رفتن می کند ، شدت می یابد. در عین حال ، کیفوز ساکرال به روش جبرانی شکل می گیرد. خم های ستون فقرات 5-6 سال به وضوح قابل مشاهده می شوند. شکل گیری نهایی لوردوز گردن رحم و کیفوز قفسه سینه با سن 7 سالگی و لوردوز کمر - به روش بلوغ انجام می شود. به لطف خمیدگی ، قابلیت ارتجاعی ستون فقرات افزایش می یابد ، لرزش و لرزش هنگام راه رفتن ، پریدن و غیره نرم می شود.

 

به دلیل شکل گیری ناقص ستون فقرات و رشد ضعیف ماهیچه ها که ستون فقرات را برطرف می کند ، خم های آسیب شناختی ستون فقرات (به عنوان مثال ، اسکولیوز) و اختلالات وضع حمل به راحتی در کودکان رخ می دهد.

 

قفسه سینه کودک

قفسه سینه نوزاد دارای شکل مخروطی است ، اندازه قدامی آن از اندازه عرضی بزرگتر است. دنده ها تقریباً در زاویه های راست از ستون فقرات امتداد دارند ، که به صورت افقی قرار دارند. سینه طوری است که گویی در موقعیت حداکثر الهام قرار دارد.

 

دنده ها در کودکان کوچک نرم ، نرم و نرم هستند ، هنگام فشار دادن به راحتی خم می شوند و بهار می شوند. عمق الهام بخش عمدتا از طریق گشت و گذارهای دیافراگم فراهم می شود ، نقطه اتصال آن که هنگام تنفس مشکل است ، جمع می شود و یک شیار موقت یا دائم هریسون را تشکیل می دهد.

 

وقتی کودک شروع به راه رفتن کرد ، ساق پا پایین می آید و دنده ها به تدریج حالت تمایل به خود می گیرند. با سن 3 سالگی ، ابعاد قدامی و عرضی قفسه سینه در اندازه مقایسه می شود ، زاویه تمایل دنده ها افزایش می یابد ، و تنفس لبه موثر می شود.

 

با توجه به سن مدرسه ، قفسه سینه صاف می شود ، بسته به نوع بدن ، یکی از سه شکل آن شروع به شکل گیری می کند: مخروطی ، مسطح یا استوانه ای. در سن 12 سالگی ، قفسه سینه به حداکثر حالت بازدم حرکت می کند. تنها در سنین 17-20 سالگی سینه شکل نهایی خود را می گیرد.

 

استخوانهای لگن در کودک

استخوانهای لگن در کودکان خردسال نسبتاً کم است. شکل لگن شبیه یک قیف است. استخوانهای لگن در 6 سال اول با شدت بیشتری رشد می کنند و در دختران علاوه بر این در دوران بلوغ نیز رشد می کنند. تغییر در شکل و اندازه لگن تحت تأثیر وزن بدن ، اندامهای شکمی ، تحت تأثیر عضلات و تأثیر هورمونهای جنسی رخ می دهد. تفاوت شکل لگن در پسران و پسران پس از 9 سال قابل توجه می شود: در پسران ، لگن بالاتر و باریک تر از دختران است.

 

تا 12-14 سال ، استخوان لگن از 3 استخوان جداگانه متصل به غضروف تشکیل شده است ، اجسام ذوب شده آنها استابولوم را تشکیل می دهند. استابولوم در نوزاد متشکل از بیضی شکل است ، عمق آن بسیار کمتر از بزرگسال است ، در نتیجه بیشتر سر استخوان ران در خارج از آن قرار دارد. کپسول مفصل نازک است ، رباط سیاتیک-فمور تشکیل نمی شود. به تدریج ، با رشد استخوان لگن در ضخامت و تشکیل لبه استابولول ، سر استخوان ران در اعماق مفصل عمیق تر فرو می رود.

 

اندام در کودکان

در نوزادان ، اندام ها نسبتاً کوتاه هستند. پس از آن ، اندامهای تحتانی سریعتر رشد می کنند و طولانی تر از اندام های فوقانی می شوند. بیشترین میزان رشد اندام تحتانی در پسران 1215 ساله ، در دختران 13-14 سال رخ می دهد.

 

در نوزاد و کودک سال اول زندگی ، پا صاف است. خط مفصل عرضی تارسوس تقریباً مستقیم (در بزرگسالان به شکل S) است. تشکیل سطوح مفصلی ، دستگاه های لیگامان و قوس کف پا به تدریج رخ می دهد ، بعد از شروع کودک ایستادن و راه رفتن ، و با بزرگتر شدن استخوان های استخوانی.

 

دندان در کودکان

دندانهای شیری در کودکان معمولاً از سن 5-7 ماهگی به ترتیب مشخص می شوند ، در حالی که همان دندانهای سمت راست و نیمه چپ فک به طور هم زمان ظاهر می شوند. روش دندانپزشکی به شرح زیر است: 2 قسمت داخلی داخلی بالا و 2 عدد انیزور فوقانی داخلی ، و سپس 2 انیزور فوقانی خارجی و 2 عدد انیزور پایین خارجی (8 اینچ در سال) ، در سن 12-15 ماهگی - مولرهای جلو (مولر) ، در 18-20 ماه - نیش ، در 22-24 ماه - مولرهای عقب. بنابراین ، تا 2 سال کودک 20 دندان اصلی دارد. برای تعیین تقریبی تعداد مناسب دندانهای اولیه می توانید از فرمول زیر استفاده کنید:

 

که در آن تعداد X تعداد دندانهای شیر است. n سن کودک در ماه ها است.

 

جایگزینی دندانهای اولیه با دائمی

 

دوره تعویض دندانهای اولیه با دندانهای دائمی دوره نیش قابل جابجایی نامیده می شود. دندان دائمی معمولاً 3-4 ماه پس از از بین رفتن شیر از بین می رود. تشکیل هم شیر و هم گزش دائمی در کودکان معیاری برای بلوغ بیولوژیکی کودک (سن دندان) است.

 

در دوره اول (از دندان درآوردن تا 3/3/5 سال) ، دندانها از نزدیک بایستند ، نیش ارتوگناتیک است (دندانهای فوقانی یک سوم تحتانی را پوشانده اند) به دلیل عدم توسعه کافی فک پایین ، ساییدگی دندان وجود ندارد.

 

در دوره دوم (از 3 تا 6 سال) ، نیش مستقیم می شود ، شکاف های فیزیولوژیکی بین دندان های برگریز ظاهر می شود (به عنوان آماده سازی برای فوران دندان های دائمی ، پهن تر) و سایش آنها.

 

تغییر دندانهای اولیه دندانهای دائمی از 5 سال شروع می شود. روش دندانپزشکی دندانهای دائمی معمولاً به شرح زیر است: در سن 5 تا 7 سالگی مولرهای اول (مولرهای بزرگ) فوران ، در 7 تا 8 سالگی - اینسورور داخلی ، در 8 - 9 سال - برش های خارجی ، در 10 تا 11 سال - پرمولرهای قدامی ، در 11 - 12 سال سن - پرمولرها و حصارهای خلفی ، در مولرهای دوم 14-10 سالگی ، در سنین 18-25 سالگی - دندانهای خرد (ممکن است وجود نداشته باشد). برای تخمین تقریبی از تعداد دندانهای دائمی ، می توانید از فرمول استفاده کنید:

 

جایی که: X تعداد دندانهای دائمی است ، n سن کودک در سالهاست.

 

علائم دندان

 

در بعضی از کودکان ، دندان پا زدن می تواند همراه با تب ، اختلال در خواب ، اسهال و غیره باشد. تشکیل هر دو شیر و یک گزش دائمی در کودکان از مهمترین شاخصه های بلوغ بیولوژیکی کودک است. انسداد دائمی معمولاً باید ارتوژناتیک یا مستقیم باشد.

 

سیستم اسکلتی نوزاد با وجود مقدار زیادی غضروف مشخص می شود ،

 

ساختار شبکیه استخوانی که در آن کانال های Haversian به شکل نامنظم و غنی از عروقی است

 

شبکه در گردن استخوان (مناطقی که دارای تکثیر بزرگ پرولیفراتیو هستند) ، ضخامت قابل توجهی دارند

 

پریوستوز وزن غضروف و استخوانهایی که اسکلت را تشکیل می دهند 15-20٪ از کل وزن بدن است. روند

 

استخوان بندی اسکلت با ظهور هسته های استخوانی در مدل های همبند و غضروف آغاز می شود

 

استخوان ها هسته های صدفی که در دوره قبل از تولد ظاهر می شوند ، هسته های اصلی و آن ها نامیده می شوند

 

که بعد از تولد ثانویه ظاهر می شوند. اسکلت با ظاهر 806 هسته کاملاً توسعه می یابد

 

استخراج

 

توالی وقوع هسته های صدفی ارثی است ، اما زمان وقوع و سرعت آنها

 

توسعه به چندین عامل بستگی دارد: قومیت ارضی ، جنسیت ، شرایط اجتماعی.

 

معمولاً در دختران زمان ظهور هسته های استخوانی و رشد آنها زودتر از پسران است. در

 

در دوره نوزادی ، تفاوت زمانی بین ظاهر هسته های استخوانی تقریباً یک هفته در کودکان زیر 5 سال است

 

سالها یک سال یا بیشتر است. در استخوان های لولایی بلند ، استخوان سازی دیافیز در دوران بارداری رخ می دهد

 

دوره در زمان تولد ، نقاط استخوانی ممکن است در غده پینهال دیستال استخوان ران و

 

اپیفیزیس نی نی پروگزیمال ، که نشانه ای از ترم کامل جنین است. پی در پی

 

نقاط صدف در آپوفیس ظاهر می شود ، استعاره آخرین را واضح می کند ، که نشان دهنده پایان است

 

رشد اسکلت.

 

در یک نوزاد ، فقط 28 گرم کلسیم در اسکلت ، در یک سال - 3 برابر افزایش می یابد ، در 18 سال - 1035 گرم کلسیم.

 

 

 

ویژگی های جمجمه نوزادان.

 

جمجمه نوزادان نسبتاً بزرگ است. جلو بسیار کوچکتر از مغز است

 

(نسبت 1/4 ، در بزرگسالان - 1/2). غلبه مغز با رشد سریع سیستم عصبی مرکزی همراه است

 

(مغز) در دوره قبل از تولد عدم توسعه فرآیندهای آلوئولار ، عدم وجود دندان ،

 

توسعه نیافتن سینوس های پارانازال و حفره بینی به طور کلی ، تسکین صاف استخوان های جمجمه صورت

 

باعث کوچکتر شدن جمجمه صورت می شود.

 

مقدار زیادی از بافت همبند در استخوانهای سقف جمجمه وجود دارد. لبه های استخوان ها شکاف یکنواخت دارند

 

بین آنها پر از بافت همبند است که باعث ایجاد تحرک نسبی استخوان می شود

 

سازگاری سر با کانال تولد (پدیده تجمع). در ناحیه گوشه های استخوان پارتیال قرار دارد

 

بافت همبند به عنوان فونتانل حفظ می شود. فاستانلهای ماستوئیدی و استایلوئید کمی دارند

 

اندازه ، و به طور معمول نزدیک به زمان تولد (یا در ماه اول پس از تولد) ، اکسیپیتال - در

 

در نیمه اول سال ، جبهه جلوی شکل یک رومبوس ، اندازه های بزرگ نزدیک به سال دوم زندگی دارد. جمجمه

 

نوزاد از نظر پنتاگون ظاهر می شود ، زیرا توبرکه های پاریتال ، بیضه و فرونتال به خوبی تعریف شده اند

 

(نکات اولیه استخوان سازی جمجمه جمجمه).

 

در استخوان های پایه جمجمه مقدار زیادی غضروف حفظ می شود ، که در پس از تولد است

 

دوره به صورت همزمان و دائم همزمان می شود. سلول های ماستوئیدی

 

در دوره نوزادی هستند ، شکل گیری مداوم آنها به 3 سال می رسد.

 

جمجمهاز لحظه تولد تا پایان زندگی دستخوش تغییرات بزرگی می شود.

 

دوره اول از بدو تولد تا 7 سال است.

 

 

 

در 6 ماه اول پس از تولد ، حجم جمجمه مغز 2 بار افزایش می یابد ، جمجمه عمیق تر می شود

 

چاله ها در سال اول زندگی غضروف موجود در استخوان اوسکیت و غشای جمجمه جمجمه از بین می رود. آغاز می شود

 

تشکیل درزها. استخوان ها برجسته تر می شوند.

 

از 1 تا 2 سال ، حجم سه گانه جمجمه مغز ، و به 5 سال می رسد؟ حجم جمجمه بزرگسالان

 

شخص رشد یکنواختی از مغز و جمجمه صورت مشاهده می شود ، سر گسترده تر می شود. بنیاد

 

به اندازه یک فرد بالغ می رسد. سرانجام قطر foramen بزرگ سوراخ تشکیل می شود. به علت

 

رشد دندان ، ارتفاع فک بالا و پایین افزایش می یابد ، که بر شکل صورت ، دهان و بینی تأثیر می گذارد

 

حفره ها (توسعه سینوس های پارانازال). نکته مهم شکل گیری درزها (تقریباً 3) است

 

سالها)

 

Metorica Sufura در 5 سالگی بسته می شود. بستن زود هنگام درزها منجر به شکل گیری شکل مخروطی می شود

 

سرها

 

 

 

دوره دوم از 8 تا 13-14 سال است - کاهش نسبی در رشد استخوان های جمجمه ، اگرچه ذکر شده است

 

افزایش قابل توجهی در حفره بینی ، فک بالا ، مدار.

 

دوره سوم از شروع بلوغ (14-16 سال) تا 20-25 سال پس از پایان رشد

 

جمجمه صورت نسبت به مغز با شدت بیشتری رشد می کند (خصوصاً در مردان). در حال افزایش است

 

پایه جمجمه نه تنها در عرضی بلکه در جهت قدامی است. هوابرد

 

سینوس ها ، توبرکل ها ، بیرون زدگی ها ، اپیگلوت و شیارها.

 

ویژگی های قدمت شرکتها.

 

 

 

یک نوزاد به جز بخیه ها انواع مفاصل دارد. اتصالات سینوویال یا

 

اتصالات در نوزاد به طور عمده تشکیل شده و هر سه مؤلفه مشترک را دارند - کیف مشترک ،

 

سطوح مفصلی و فضای مفصل. تسکین سطوح در بسیاری از اتصالات به وضوح بیان نشده است ، تعدادی از

 

مفاصل دارای سطوح مفصلی ناموزون است. دیسک های مفصل ، منیسک ، لب های مفصلی نازک ،

 

کاملاً شکل نگرفته است. کپسولهای مفصل مفاصل محکم هستند و بیشتر رباط ها متفاوت هستند

 

تمایز کافی از الیاف نازک مرتب شده آنها.

 

بیشترین رشد مفاصل در ارتباط با افزایش موتور در سن 2 تا 3 سال است

 

فعالیت در کودکان 3 تا 8 سال ، دامنه حرکت در مفاصل بطور قابل توجهی افزایش می یابد ، در حالی که این روند ادامه دارد

 

کلاژن سازی کپسول ها و رباط ها. در بازه زمانی 9 تا 12 سال ، روند بازسازی غضروف مفصلی انجام می شود

 

کند می شود تشکیل سطوح مفصلی ، کپسول ها و لیگامان ها به طور عمده در 13-16 سال به پایان می رسد.

 

ستون فقرات.

 

 

 

ستون فقرات در یک نوزاد مستقیم نیست ، بلکه خمیدگی مشخصی ندارد. فقط کودک 3-4 ماهه

 

شروع به نگه داشتن سر خود و خم دهانه رحم ظاهر می شود - لوردوز گردن رحم (خم به جلو). وقتی کودک شروع می شود

 

نشستن (4-6 ماه زندگی) ، کیفوز قفسه سینه (خم شدن خلفی) تشکیل می شود. بعداً ، لوردوز کمر ظاهر می شود ،

 

که در ارتباط با انتقال به یک موقعیت عمودی شکل گرفته است. خم شدن نهایی

 

ستون فقرات در سنین 18-25 سالگی به پایان می رسد.

 

دیسک های بین مهره ای در یک نوزاد نسبتاً ضخیم تر از بزرگسال است و تقریباً نیمی از آنها را تشکیل می دهد

 

طول کل ستون ستون فقرات. هسته ژلاتینی در کودک بسیار توسعه یافته است و حاوی مقدار زیادی است

 

آب (88٪) حلقه های فیبری تا زمان بزرگسالی ، رشد معکوس عروقی به خوبی عروق می شوند

 

از حدود 13 سالگی شروع می شود و کاملاً در 25 سالگی به پایان می رسد. به دلیل حجم زیاد

 

تحرک ستون فقرات غضروف بین مهره ای در مقایسه با بزرگسالان به طور قابل توجهی بیشتر است.

 

اسکلت جنین از روزهای نخست بارداری به معنای واقعی کلمه شکل می گیرد. قبلاً در روز دوم لقاح ، سلولهای مخصوصی تشکیل می شوند که متعاقباً بافت استخوان و استخوانهای اسکلت ایجاد می شوند.

 

از هفته پنجم تا نهم بارداری ، پایه های غضروف استخوان های جنین (اندام ، کمربند شانه) ، ستون فقرات و لگن لگن گذاشته می شود. و اولین هسته استخوان سازی در غضروف در هفته 7-8 از رشد جنین جنین گذاشته شده است.

 

بنابراین ، بافت غضروف به دلیل تعویض غضروف توسط استخوان شروع به تبدیل شدن به استخوان می کند و رشد استخوان به طول انجام می شود.

 

به موازات ، تشکیل الیاف ماهیچه ها ، با اولین تشکیل فیبرهای عضلات زبان ، لب ها ، عضلات بین دنده ای ، عضلات پشتی و دیافراگم. تا زمان تولد کودک ، ماهیچه های تنه ، سر و اندام فوقانی به بزرگترین رشد می رسند.

 

هنگام تولد نوزاد ، استخوانهای آن دارای ساختار فیبری هستند. بافت استخوانی کودکان حاوی آب و مواد آلی بیشتر و مواد معدنی کمتر است ، بنابراین در کودکان چاق تر هستند ، با فشار و خمش الاستیک هستند. به دلیل همین نرمی و شادابی ، هنگام عبور از کانال زایمان ، استخوانهای سر و کل اسکلت آسیب دیده و به نوبه خود ، خود کانال زایمان را مجروح می کند.

 

جمجمه تازه متولد شده

جمجمه یک نوزاد متشکل از 45 استخوان است ، در حالی که یک فرد بالغ 28 استخوان دارد!

 

در بدو تولد ، جمجمه کودک از استخوان های زوج و بدون جفت تشکیل شده است که توسط بخیه هایی که از بافت همبند پر شده است ، جدا می شوند. ما آنها را فونتانل می نامیم.

 

 

 

شش مورد از آنها وجود دارد: فرونتال - بزرگترین (5/5 تا 5 سانتی متر) - واقع در بین استخوان های جلو و پاریتال ، در سال دوم زندگی رشد یافته است. اکسیپیتال در بین استخوان های زاویه ای و بدنه شکمی قرار دارد ، اندازه تا 1 سانتی متر دارد و 2-3 ماه پس از تولد رشد می کند. گونه\u200cهای گوه شکل (جفت) و ماستوئید (جفت) فانتانل یا در دوره قبل از تولد از رشد ، یا بلافاصله پس از تولد رشد می کنند. اول بین استخوانهای جلویی ، پارتیال و تمپورال ، دومی - بین استخوانهای بیضه و تمپورال قرار دارد.

 

گاهی اوقات ، ممکن است فیوز ناهموار یا خیلی زود یکی از بخیه های جمجمه رخ دهد ، در نتیجه ، فیوژن مشترک بخیه استخوان رشد نمی کند. آنها این کار را با افزایش رشد در جای دیگر جبران می کنند ، که منجر به تغییر شکل شکل جمجمه می شود. این حالت کرانیوستنوز نام دارد.

 

این اسکلت در هفته سوم رشد جنین گذاشته شده است: در ابتدا به عنوان تشکیل بافت همبند و در اواسط ماه 2 ماه رشد ، غضروف آن جایگزین می شود و پس از آن تخریب تدریجی غضروف آغاز می شود و تشکیل استخوان به جای آن ایجاد می شود. استخوان بندی اسکلت در بدو تولد به پایان نمی رسد ، بنابراین نوزاد تازه متولد شده دارای غضروف زیادی در اسکلت است.

 

بافت استخوان به خودی خود در ترکیب شیمیایی با بافت بالغ تفاوت قابل توجهی دارد. این ماده حاوی بسیاری از مواد آلی است ، قدرت آن را ندارد و به راحتی تحت تأثیر تأثیرات جانبی جانبی نامطلوب خم می شود.

 

به دلیل غضروفهایی که بین انتهای آنها و بدن قرار دارد ، استخوانهای جوان به طول می رسند. با پایان یافتن رشد استخوان ، غضروف با بافت استخوان جایگزین می شود. در طول دوره رشد در استخوان های کودک میزان آب کاهش می یابد و میزان مواد معدنی افزایش می یابد. محتوای ماده آلی کاهش می یابد. رشد اسکلت در مردان تا 20-24 سال به پایان می رسد. این رشد طول استخوان ها را متوقف می کند و غضروف آنها با بافت استخوانی جایگزین می شود. رشد اسکلت در زنان تا 18-21 به پایان می رسد.

 

ستون فقرات.   رشد ستون فقرات با شدت بیشتری در 2 سال اول زندگی رخ می دهد. در طی یک سال و نیم اول زندگی ، رشد قسمتهای مختلف ستون فقرات نسبتاً یکنواخت است. از 1.5 تا 3 سال شروع می شود ، رشد مهره های گردن رحم و فوقانی قفسه سینه کند می شود و رشد ستون فقرات کمر سریعتر شروع می شود که این برای کل دوره رشد ستون فقرات معمولی است. افزایش رشد نخاع در سن 7 تا 9 سالگی و در دوران بلوغ مشاهده می شود ، که پس از آن افزایش رشد نخاعی بسیار ناچیز است.

 

ساختار بافتهای ستون فقرات با افزایش سن تفاوت زیادی دارد. تخم گذاری ، از دوره قبل از تولد شروع می شود ، در تمام دوران کودکی ادامه دارد. تا سن 14 سالگی ، فقط قسمتهای میانی مهره ها به حالت بیضی شکل است. در دوران بلوغ ، نقاط جدید استخوان سازی به شکل صفحه هایی ظاهر می شوند که پس از 20 سال با بدن مهره ها ادغام می شوند. روند استخراج مهره های فرد با پایان مراحل رشد - تا 21-23 سال - به پایان می رسد.

 

انحنای ستون فقرات در روند رشد فردی کودک شکل می گیرد. در سنین بسیار جوان ، هنگامی که کودک شروع به نگه داشتن سر خود می کند ، یک منحنی گردن رحم ظاهر می شود ، که توسط یک برآمدگی (لوردوز) به جلو هدایت می شود. تا سن 6 ماهگی ، هنگامی که کودک شروع به نشستن می کند ، خم قفسه سینه با یک برآمدگی پشت (کیفوز) تشکیل می شود. وقتی کودک شروع به ایستادن و راه رفتن کرد ، لوردوز کمر شکل می گیرد.

 

تا سال همه خم های ستون فقرات وجود دارد. اما خم های ایجاد شده ثابت نیستند و هنگام شل شدن عضلات از بین می روند. تا سن 7 سالگی ، خم های دهانه رحم و قفسه سینه در حال حاضر وجود دارد ، تثبیت خم کمر بعدا - در 12-14 سال رخ می دهد. نقض انحنای ستون فقرات ، که می تواند در نتیجه فرود نادرست کودک در میز و میز اتفاق بیفتد ، منجر به پیامدهای منفی در سلامتی وی خواهد شد.

 

سینه   شکل سینه با افزایش سن تغییر می کند. در دوران نوزادی گویی از طرفین فشرده می شود ، اندازه آنتروپوستوری آن از عرضی (شکل مخروطی) بزرگتر است. در بزرگسالان ، اندازه عرضی غالب است. در طول سال اول زندگی ، زاویه دنده ها با توجه به ستون فقرات به تدریج کاهش می یابد. با توجه به تغییر در قفسه سینه ، حجم ریه ها افزایش می یابد. تغییر موقعیت دنده ها حرکات سینه را افزایش می دهد و امکان تنفس مؤثرتر را فراهم می آورد. شکل مخروطی قفسه سینه تا 3-4 سال دوام می آورد. با سن 6 سالگی ، مقادیر نسبی قسمتهای فوقانی و تحتانی قفسه سینه یک فرد بالغ برقرار می شود ، شیب دنده ها به شدت افزایش می یابد. در سنین 12-13 سالگی ، قفسه سینه به همان اندازه بزرگسالان شکل می گیرد. ورزش و فرود روی شکل سینه تأثیر می گذارد.

 

اسکلت اندامها.   لخته ها به استخوان های پایدار تعلق دارند ، و اندک در تغییرات آنزیمی تغییر نمی کنند. تیغه های شانه پس از زایمان پس از تولد در 18 سالگی از نظر وجود آنزیم زایمان استخراج می شوند. تخریب اندامهای آزاد از اوایل کودکی شروع می شود و در سنین 18-20 سالگی و بعضاً بعداً به پایان می رسد.

 

استخوان های مچ دست در یک نوزاد فقط مشخص شده و تا 7 سال به وضوح قابل مشاهده می شوند. از 10 تا 12 سالگی ، اختلافات جنسی فرآیندهای استخوانی ظاهر می شود. در پسران 1 سال دیررس دارند. صافی فالانژ انگشتان در 11 سال به پایان می رسد ، و مچ دست در 12 سال. حرکات متوسط \u200b\u200bو در دسترس در پیشرفت دست نقش دارد. نواختن سازهای موسیقی از سنین پایین روند تاثیری فالانژ انگشتان را به تاخیر می اندازد ، که منجر به طولانی شدن آنها ("انگشتان نوازنده") می شود.

 

در یک نوزاد تازه متولد شده ، هر استخوان لگنی از سه استخوان (ایلیاک ، پوکیک و سیاتیک) تشکیل شده است که همجوشی آن با 5-6 شروع می شود سالها و تا 17-18 سال به پایان می رسد. در بزرگسالی ، مهره های ساکرال به تدریج در یک استخوان منفرد - سارموم ادغام می شوند. بعد از 9 سال ، در شکل لگن در پسران و دختران اختلافاتی وجود دارد: در پسران ، لگن بالاتر و باریک تر از دختران است.

 

پای انسان قوس تشکیل می دهد که بر روی آهک و در انتهای جلوی استخوان های متاتارس قرار دارد. طاق مانند بهار عمل می کند و هنگام راه رفتن ، شوک های بدن را نرم می کند. در کودک تازه متولد شده ، طاق پا بیان نمی شود ، بعداً شکل می گیرد ، وقتی کودک شروع به راه رفتن می کند.

 

جمجمه   در یک نوزاد متولد شده ، استخوان های جمجمه توسط غشای بافت همبندی نرم به یکدیگر متصل می شوند. اینها فونتانل هستند. فونتنل ها در گوشه و کنار هر دو استخوان زاویه دار قرار دارند. فونتنلهای جانبی و خلفی جفتی و جفتی و جفت غیرمجاز را تشخیص دهید. به لطف فونتنل ها ، استخوان های سقف جمجمه می توانند در لبه های آنها در بالای یکدیگر قرار بگیرند. این مهم هنگام عبور سر جنین از طریق کانال تولد از اهمیت بالایی برخوردار است. فونتنل های کوچک 2-3 ماه رشد می کنند و بزرگترین - جلو - فقط به مدت یک سال و نیم به راحتی لمس می شود و رشد می کند. در کودکان کوچک ، قسمت مغزی جمجمه نسبت به صورت بیشتر رشد یافته است. استخوان های جمجمه در طول سال اول زندگی به شدت رشد می کند. با افزایش سن ، به خصوص از 13-14 سال ، بخش جلو با انرژی بیشتری رشد می کند و شروع به غلبه بر مغز می کند. در یک نوزاد متولد شده ، حجم ناحیه مغز جمجمه 6 برابر بزرگتر از صورت و در بزرگسالان 2-2.5 برابر است.

 

رشد سر در تمام مراحل رشد کودک مشاهده می شود ؛ در دوران بلوغ شدیدترین اتفاق می افتد. با افزایش سن ، رابطه بین ارتفاع سر و قد به میزان قابل توجهی تغییر می کند. این نسبت به عنوان یکی از شاخصهای هنجاری که سن کودک را توصیف می کند ، استفاده می شود.

 

کودک تا نوزده سالگی نوزاد متولد می شود. این ماه نوعی دوره انتقالی از وجود جنین جنین تا زندگی در دنیای انسان است. کودک هنوز از بسیاری از رفلکس های ذاتی خلاص نشده است ، او را ضعیف می بیند ، به سختی چشمک می زند و اصلاً با شرایط جدید سازگار نیست. او فقط در ارتباط نزدیک با مادرش وجود دارد و کاملاً به او وابسته است. در این دوره کودک ویژگی های جالب بسیاری دارد که با بزرگ شدن از دست می دهد.

 

گریه می کند

 

نوزادان بدون اشک گریه می کنند. این امر به دلیل باریک شدن و یا کمتر انسداد غدد اشکی است. به جای گریه های معمول ، کودک با صدای بلند فریاد می زند ، در نتیجه ابراز اضطراب ، درد ، گرسنگی یا ناراحتی می شود. دانشمندان ثابت کرده اند که هنگام گریه کردن ، کودک کوشش ها و لهجه های مادر را کپی می کند ، که او در رحم از او شنیده می شود. این نیز توسط نتایج یک مطالعه علمی مشهود است که در آن 60 کودک به همراه والدین خود درگیر شدند: 30 بلندگو به زبان فرانسه و همین تعداد به زبان آلمانی. مشخص شد که نوزادان فرانسوی با افزایش مداحی گریه می کنند ، که برای زبان فرانسوی معمولی است و کودکان آلمانی با صدای نزولی گریه می کنند که این ویژگی آلمانی است.

 

اسکلت

 

اسکلت کودک بیش از 300 استخوان دارد ، در حالی که اسکلت بزرگسالان فقط از 206 نفر تشکیل شده است. با این وجود ، توضیح بسیار ساده است - برخی از استخوان های نوزاد در حین تقویت و رشد با هم رشد می کنند.

 

دستگاه تنفسی

 

کودک بر خلاف بزرگسالان ، می تواند همزمان تنفس و بلع کند. به این ترتیب او شبیه حیوانات است. شکمبه از این توانایی شگفت انگیز تا حدود 9 ماه استفاده می کند ، در حالی که شکل گیری و عارضه دستگاه مفصل و حنجره فرو می رود.

 

 

 

 

یکی دیگر از ویژگیهای شگفت انگیز تنفس نوزاد این است که کودکان چندین بار بیشتر از بزرگسالان نفس می کشند. برای مقایسه: میزان تنفس یک بزرگسال در حدود 20 بار در دقیقه ، یک کودک در سن یک سال 33 تا 36 برابر و یک کودک از 30 تا 45 بار در دقیقه است.

 

بعلاوه ، نوزادان نمی توانند از دهان خود نفس بکشند. آنها مهارت لازم را فقط در اولین گرفتگی بینی یاد می گیرند: در هنگام سرماخوردگی یا حساسیت.

 

شکل و رنگ چشم

 

اندازه چشمان کودکان برای زندگی بدون تغییر باقی می ماند. به همین دلیل است که چشمان کودک به نظر ما بسیار بزرگ و عمیق است. اما بینی و گوش تمایل به رشد در کل زندگی دارند. علاوه بر این تعجب آور است که هر کودکی ، با استثنائات نادر ، با رنگ خاکستری یا آبی عنبیه به دنیا می آید. این به دلیل کمبود موقتی رنگدانه به نام ملانین است. در حال حاضر در روند بزرگ شدن ، رنگ چشم سایه ثابت را بدست می آورد ، این اتفاق در حدود شش ماه رخ می دهد. ()

 

توانایی شنا

 

یادداشت مامان!

 

 

سلام دختران) من فکر نمی کردم که مشکل علائم کشش بر من تأثیر بگذارد ، اما من در مورد آن خواهم نوشت))) اما جایی نیست که برود ، بنابراین من در اینجا می نویسم: پس از زایمان چگونه از شر علائم کشش خلاص شدم؟ من بسیار خوشحال خواهم شد اگر روش من به شما کمک کند ...

 

جنین تمام زمان رشد خود را قبل از تولد در محیط آبزیان سپری می کند ، بنابراین ، بیش از 90٪ از نوزادان رفلکس شنا را حفظ می کنند. به لطف اوست که کودک قادر به شنا و شیرجه زدن است و باعث می شود حرکات بدن دلگیر باشد. بدن کودک به حفظ اکسیژن برای ریه ها و قلب کمک می کند ، جریان خون را به انگشت اندام ها کاهش می دهد و ضربان قلب کوچک را تا 20٪ کاهش می دهد. اگر رفلکس ثابت نشود ، طی 3-4 ماه از بین می رود. ()

 

ضربان قلب

 

قلب کودک بسیار سریع ضربان می زند - با فرکانس حداکثر 130 - 160 لرزش در دقیقه. در هنگام گریه ، فرکانس می تواند به 200 ضربه برسد. برای مقایسه ، ضربان قلب یک بزرگسال در هر دقیقه 60 - 80 است.

 

ویژگی های بصری

 

بینایی یک نوزاد هنوز یک پدیده درک نشده است. فقط اخیراً دانشمندان این نظریه را رد کردند که کودک جهان اطراف خود را صاف می بیند. در حقیقت ، یک تصویر سه بعدی از بدو تولد در دسترس او است.

 

 

 

 

در غیر این صورت ، علم نافذ است - کودک خیلی خوب نمی بیند ، فقط 25 - 28 سانتی متر ، که تقریباً برابر با شکاف از نوک پستان مادر تا چشمان او خواهد بود. در دو هفته اول پس از تولد ، کودک واقعیت اطراف را به رنگ سیاه و سفید درک می کند و تنها تا هفته سوم پس از تولد ، شروع به تشخیص تدریج رنگ ها می کند. هر کودک رنگهای روشن و الگوهای بزرگ را ترجیح می دهد ، تمرکز روی آنها راحت تر است.

 

واقعیت جالب دیگر این است که نوزادان بسیار کمتر از بزرگسالان چشمک می زنند: فقط 1 - 2 بار در دقیقه. در حالی که پزشکی قادر به یافتن علل این ویژگی فیزیولوژیکی نیست.

 

مزه

 

اعتیاد تغذیه ای نوزاد در 7 - 9 ماه دیگر از بارداری مادر شکل می گیرد و سرانجام تا سال اول زندگی کودک برطرف می شود. ثابت شده است که کودک با بوها و مزه های آشنا که زودتر وارد بدنش می شود - با شیر مادر یا به عنوان بخشی از مایع آمنیوتیک ، دلپذیرتر است. این خصوصیات فیزیولوژیکی توضیح می دهد که چرا نوزادان شیرخوار نسبت به کودکانی که از مخلوط مصنوعی تغذیه می شوند ، بیشتر از همه به غذاهای مکمل عادت می کنند.

 

وابستگی هواشناسی

 

نوزادان با موی عادلانه نسبت به همسایگان خود نسبت به همسران خود تندتر نسبت به تغییر شرایط جوی واکنش نشان می دهند. حساسیت حساس به دوقلوها و دوقلوها ، نوزادان نارس است. این حساسیت حتی بعد از بیماری ، استرس و واکسیناسیون بیشتر می شود.

 

اینگونه است که یک مرد کوچک وارد دنیای ما می شود. اگر این انتظارات شما را برآورده نمی کند ، تعجب نکنید و نگران نباشید. فقط در عرض چند هفته ، یاد خواهید گرفت که کودک خود را درک کنید و با او به زبان دیدگاه ها و حرکات ارتباط برقرار کنید. نوزاد با دنیای خارج سازگار است: او یاد می گیرد که گریه کند ، لبخند زیبایی داشته باشد و با خوشحالی به تماشای شما قدم بگذارد.